بر بال نسیم

شنیدی که شمس تبریزی گفت : " آن خطاط سه گونه خط نوشتی : یکی ،

 او خواندی  لا غیر . یکی را ، هم او خواندی ، هم غیر . یکی ، نه او

 خواندی ، نه غیر .

اولی و دومی را معمولا میشناسیم، اما سومی را چگونه می توان

 شناخت ؟  می توان نوشت  ، اما چگونه ؟ چگونه میشود توصیف

 کرد؟ شمس معما نمی گوید . آدمی ، برای سخن گفتن تنها به زبان

 محتاج نیست . آدمی زبان ها دارد . نوشته هایی که لازم

 نیست بنویسی . حرفهایی که لازم نیست بگویی . اما ، هم نوشته ای ،

 و هم گفته ای . مخاطب تو - آن ، غیر - بی آنکه تو بنویسی ، آن را

 می خواند و بی آنکه بگویی ، می شنود . این زبان ، زبان دل است .

 خطی که نوشتن نمی خواهد . زبانی آن چنان ساکت ، که فریادش به

 گوش فلک می رسد .