بر بال نسیم

لایق شیر علی یکی از شاعران کشور تاجیکستان است . شیرین سخن و درد آشنا . سخن او از مرز های جغرافیایی فراتر می رود و به مرز های تاریخی می رسد و احساس قرن ها را به هم پیوند می زند و دلتنگی جدا مانده ها را بیان می کند . خلاصه ای از شعر او به نام " خاک وطن " که بسیار دلچسب است :

تاجکستان مظهر من

سر زمین کم زمین

تو سراسر کوهساری

تو سراسر سنگزاری

چون که فرزندان تو در طول تاریخ دراز

هر کجا رفتند ، مشتی خاک با خود برده اند

چون که فرزندان تو در جستجوی بخت خود

در بیابان های تفستان دور از تو مرده اند

هر کجا رفتند مهجور و غریب

از فراقت جفت آنها ناله و اندوه شد

جمله در کوی غریبی خاک گشتند ، ای دریغ

آرزو هاشان در این جا ، سنگ بست و کوه شد

هرکجا رفتند آنان

یا به مکه یا مدینه

یا به غربت یا تجارت

یا گریزه از همه تزویر و کینه

مشت خاکت را به کیسه یادگاری برده اند

تا اگر روزی بمیرند از قضا

در غریبی ، بی کس و بی آشنا

خاک تو باشد نشان آخرین

تاجکستان

سرزمین کم زمین

خاک تو این سان پریشان کرده است

با همه خاک جهان این گونه همسان گشته است

خاک تو

با سر پر شور دیوشتیچ  تا بغداد رفت

آن سر از تن جدا

با داد ، از بیداد رفت

خاک تو با سر رخشانه تا یونان رسید

با هزاران ناله و افغان رسید ماند در تبریز با نعش کمال

با زمین آمیخت تا ، شد بی زوال