بر بال نسیم

مهستی گنجوی یکی از شاعران شوریده ایرانی اهل

 گنجه است . حد اقل ۸۱۶ سال از تولدش می گذرد  

اما هنوز جوان است ! رافاییل حسینوف ( همان حسین

 زاده خودمان ) در سال ۱۹۸۵ رباعیات او را در 

 شهر باکو منتشر کرد . در مقدمه مجموعه نوشته بود :

 آذربایجان سرزمین کهنسالان است . در این  

سرزمین عده کسانی که سنشان از صد گذشته کم

 نیست ... شوهرش تاج الدین امیر احمد نیز شاعر 

 بود با تخلص پور خطیب .

ببینیم دو رباعی از مهستی گنجوی را :

  من مهستی ام بر همه خوبان شده طاق

مشهور  به  حسن  در خراسان و عراق

ای  پور  خطیب  گنجه  ،  از بهر  خدا

مگذار  چنین  بسوزم  از  درد  فراق

و این یکی :

دوشینه  ،  شبم بود  شبیه  یلدا

آن مونس  غمگسار  نیامد  عمدا

شب تا به سحر ز دیده در می سفتم

می گفتم   رب لا تذر نی فردا