بر بال نسیم

خورشیدی را می شناسی که شبها طلوع

 می کند ؟ وقتی که دلش برای ستارگانش تنگ

 می شود و مهربان به سرکشی آنها می آید ،

 وقتی که می خواهد بوسه بر پیشانی ماه

 بگذارد و  به او شب به خیر بگوید ، وقتی که

 میخواهد  برای ستاره سحری ، صبح

 باشکوه فردا را  بشارت دهد و وقتی که

 می خواهد دل مشتاقان  گرمایش را با حضوری

 ناگهانی ، به  وجدی انفجار آمیز و سروری 

 سرمدی برساند . چه کسی می تواند باور

 کندحضور آفتاب در دل  شب را ؟ فرشته وار

 پرده شب را کنار می زند  و به غمزه ای

 رختخواب آسمان را مرتب می کند  و دامن

 بر کهکشان می ساید و پهنه گیتی را نوازش می

 کند و چون خیالش راحت شد ، دمی می آساید ؛

 که فردا باز ، باید مهربانی کند ....