بر بال نسیم

می گویند با کلماتی که ما می گوییم حرف

 بزنید ، مثلا خاورمیانه ! خاور نزدیک و

 خاور دور ! یک نفر که در ویتنام نشسته

 است باید بگوید من در خاور دور هستم ! و

 هرگز از خود نپرسد دور از کی و از کجا ؟

کسی که این نامگذاری ها را کرده ، نسبت

 به مصر یا لبنان نزدیک بوده و بنابر این

 اسم این مناطق را خاور نزدیک گذاشته

 است ، و نسبت به هندوستان دور تر بوده و

 بنابر این اسم آن منطقه را  شرق دور

 گذاشته است . حالا چرا ما باید از کلمات

 او استفاده کنیم ؟ مگر یک نفر هندی

 از کشور خود دور است که بگوید من در

 خاور دور زندگی می کنم ؟ و من ایرانی هم

 بگویم ، من در شرق میانه زندگی می کنم ؟

جالب است بدانیم که این اصطلاحات مال موذی

 مشهور تاریخ ، بریتانیای کبیر است که

 میگفت خورشید در امپراطوری من طلوع و در

 قلمرو من غروب می کند . و جالب تر اینکه

 بدانیم ، آنها نه تنها می خواهند با

 کلمات آن ها حرف بزنیم ، بلکه می خواهند

 همانطور که آنها می خواهند احساس کنیم ! و

 هر طور که آنها میخواهند فکر کنیم و ...